هر زمان که عشق اشارتی به شما کرد در پی او بشتابید ،
هر چند راه او سخت و نا هموار باشد .
و هر زمان بالهای عشق شما را در بر گرفت خود را به او بسپارید ،
هر چند که تیغ های چنهان در بال و پرش ممکن است شما را مجروح کند .
و هر زمان که عشق با شما سخن می گوید او را باور کنید ،
هر چند دعوت او رؤیا های شما را چون باد مغرب در هم می کوبد و باغ شما را خزان می کند .
زیرا عشق چنانکه شما را تاج بر سر می نهد به صلیب نیز می کشد .
و چنانکه شما را می رویاند شاخ و برگ شما را هرس می کند .
و چنانکه تا بلندای درخت وجودتان بالا می رود و ظریف ترین شاخه های شما را که در آفتا ب می رقصند نوازش می کند ،
همچنین تا عمیق ترین ریشه های شما پایین می رود و آنها را که به زمین
چسبیده اند تکان می دهد .
عشق شما را چون خوشه های گندم دسته می کند
آنگاه شما را به خرمن کوب از پرده خوشه بیرون می آورد .
وسپس به غربال باد دانه را از کاه می رهاند ،
وبه گردش آسیاب می سپارد تا آرد سپید از آن بیرون آید
و سپس شما را خمیر می کند تا نرم و انعطاف پذیر شوید ،
و بعد از آن شما را بر اتش مقدس می نهد تا برای ضیافت مقدس خداوند نان مقدس شوید 
وقتی که عاشق می شوید مگویید " خداوند در قلب من است " بلکه بگویید " من در فلب خداوند جای دارم " .
عشق را هیچ آرزو نیست مگر آنکه به ذات خویش در رسد
قشنگ بود
سلام قاصدک خوبی؟
خیلی زیبا بود....
وبلاگ خودتم خیلی قشنگه....بای.
سلام !
..... و عشق چیزی گذشتن از خویش برای رسیدن به خویشتنی دیگر است !
موفق باشی
صدر